Cultuurmanagement, een sport voor mensen die gelijk hebben
Een tijd geleden las ik dat de Omroepraad in een moment van bevlogen management heeft besloten dat klassieke muziek volledig uit de ether gaat verdwijnen (althans van de FM zender). Een krachtige beslissing gebaseerd op verantwoorde marketing gegevens over luisterdichtheid, doelgroepen enz. enz. en zeker niet genomen op grond van makkelijk aanvechtbare en verdachte motieven zoals culturele en maatschappelijke verantwoordelijkheid, inzicht in cultuurontwikkeling, liefde voor muziek of meer van dat soort halfzacht gezever. De frequentie die daardoor beschikbaar komt wordt dan gevuld met een zender voor jongeren, een zender met een duidelijk format en een missie: de jongeren een spreekbuis geven. Stel je voor dat die niet meer te horen zouden zijn!
Want waar moet het naar toe als er radiozenders in de lucht zijn voor een onduidelijke doelgroep of voor ouderen, een uitstervend ras. En er moet een format aan ten grondslag liggen dat begrepen wordt door de software die de ambtenarij ter beschikking is gesteld. Het zou een mooie boel worden als er op een zender bv. hedendaagse muziek van alle tijden uitgezonden zou worden, omgeven met het nieuws en relevante gebeurtenissen. Bv de destijds hedendaagse muziek uit Wenen in 1842 en van dat jaar in Londen en Berlijn. Of wat was de high-brow chique kunstmuziek in 1974 in Caïro? Dan krijg je toch een onoverzichtelijk landschap, en cultuur moet wel overzichtelijk blijven!
Wat zegt u? U wacht wel op autoradio met een web browser van Chinese makelij waarmee u alle opgeslagen muziek ter wereld kunt selecteren,ontvangen en downloaden? Waar heeft u het over!